به گزارش روابط عمومی اداره کل کتابخانه‌های عمومی آذربایجان‌غربی، آئین تجلیل از پیشکسوتان و چهره‌های فعال شعر انقلاب با عنوان «راویان بالندگی» با حضور حجت الاسلام والمسلمین ناصر خدایاری، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان؛ خدیجه معصومی، مدیرکل کتابخانه‌های عمومی استان؛ نغمه مستشار نظامی، دبیر محافل ادبی نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور؛ جلیل وحیدی، مدیرکل بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان و متولیان فرهنگی شعر و ادب در بستر فضای مجازی برگزار شد.
خدیجه معصومی، مدیرکل کتابخانه‌های عمومی استان ضمن قدردانی از دبیرکل نهاد جهت صدور دستور راه اندازی محافل ادبی کتابخانه‌ها گفت: محافل ادبی کتابخانه‌های عمومی دریچه ای نو از سوی کتابخانه به حوزه شعر و ادبیات هستند.
معصومی ضمن تبریک و تهنیت چهل و دومین طلیعه پیروزی شکوهمند انقلاب با شعار انقلاب اسلامی، بالنده و مقتدر چون کوه استوار اظهار داشت: رهبر معظم انقلاب اسلامی برای شاعران جایگاه خاصی قائل هستند و در دیداری که در شهریور ۸۷ با شاعران داشتند شعر را یک ثروت ملی دانسته و تردید در این حوزه را تردید در یکی از بهترین مسائل بیان کردند.
مدیرکل کتابخانه های عمومی استان تصریح کرد: میراثی بهتر از شعر برای انتقال ادب، فرهنگ و هنر به آیندگان وجود ندارد و ویژه برنامه راویان بالندگی تلاشی است از سوی نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور برای ارج نهادن به مقام شعرا که هنر انقلاب را با نبوغ، تعهد و ذوق سرشار خود آذین بستند.
وی ادامه داد: کتابخانه‌های عمومی با حمایت از جریان شعر انقلاب به عنوان داعیه دار و مروج شعر متعهد، گامی نو در پیشبرد اهداف فرهنگ اسلامی برداشته است.
حجت الاسلام والمسلمین ناصر خدایاری، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان با تأکید بر اینکه احیای دین و بها دادن به آن ارمغان بزرگ انقلاب اسلامی است اظهار داشت: این دستاورد بزرگ راهی نو در برابر ملت ایران و ملت‌های جهان گشود. شاعران انقلاب اسلامی برای بیان ابعاد مفهومی و تاریخی انقلاب در قالب شعر عنایت و دقت ویژه دارند. انقلاب ما یک جریان و فرآیند بود و با تعمق در مفهوم انقلاب و بیان تمایز آن با دیگر مفاهیم می تواند در قالب شعر به خوبی منعکس شود.
نغمه مستشار نظامی، دبیر محافل ادبی نهاد کتابخانه های عمومی کشور هدف از برگزاری این آئین را تقدیر از کسانی است که در این ۴۲ سال حماسه آفرین بوده‌اند عنوان کرد و گفت: باید شرایطی را فراهم کنیم تا از تمام فعالان عرصه شعر انقلاب تقدیر شود.
در ادامه اشعار انقلابی توسط شاعران خوانش شد.
بیت الله جعفری، پیشکسوت شعر انقلاب بخشی از شعر خود با نام «خودکفایی» را خواند:
بار منت بردن آخر تا به کی؟
زیر منت مردن آخر تا به کی؟
آب داری خاک داری ای عزیز
نان دونان خوردن آخر تا به کی؟
راه در بیراهه رفتن تا به کی؟
حق مطلب را نگفتن تا به کی؟
مرگ بر شیطان به جای خود ولی
گندم از شیطان گرفتن تا به کی؟
تا به کی اجحاف کردن این همه؟
بی هدف اسراف کردن این همه؟
ای خداوندان غیرت تا به کی؟
راه دشمن صاف کردن این همه
تا کنی محکم اساس خویش را
خویشتن می دار پاس خویش را
خود بباف و خود بدوز و خود بپوش
از عدو مستان لباس خویش را
بر مذاق غیر کوشیدن بس است
قصه دشمن نیوشیدن بس است
تا به کی نشخوار حرف این و آن
ز آتش بیگانه جوشیدن بس است
مصطفی قلیزاده علیار، چهره فعال شهر انقلاب، شعر زیر را خواند:
ره و رهبر و راهواری است بهمن
بیایید یاران! که یاری است بهمن
همه شور و عشق است و سرمستی آری
خماری، خماری، خماری است بهمن
زمستان شکفته به رنگ بهاران
خزانی ندارد بهاری است بهمن
خودت را رها کن در آغوش حیرت
تماشا کن، آیینه داری است بهمن
اسیر حق افتاده سر خیل باطل
به شان علی، ذوالفقاری است بهمن
تجلّیگه حُسن و روح خدایی
تو گویی ز هر عیب عاری است بهمن!
تبسم کند آرزوهای در خون
پر از لاله های بهاری است بهمن
نه یخ بست از سوز سرما، نه افسرد
که در بستر دهر جاری است بهمن
مبارک، خجسته، دل انگیز و مانا
به نام خداوند باری است بهمن
کیانوش صفری، شاعر بومی استان یکی از سروده‌های خود را قرائت کرد:
وطن بزرگترین سجده‌گاه انسان است
و «تن» شروع گذشتن برابرِ آنست
بگو به هرکه هوای جدا شدن دارد
وطن حقیقت محضی بنام ایران است
و خاک عزّت یک ملت است در دنیا
که نسلهای زیادی بپاش جان دادند
که مردهای زیادی بپای تاریخش
پسر بخاک سپردند و امتحان دادند
وطن همان شب آغاز کربلای چهار
دقیقا آن دم سنگین قبل غواصی ست
وطن تلاطم یک مادرست وقتی که
هنوز بر سر یک قاب عکس احساسی‌ست
وطن همان پدر خسته از غم جنگ است
که یک دقیقه پس از انفجار می‌آید
به خانه میرسد و فکر میکند باخود
که دست موقع کندن به کار می‌آید؟
وطن جوان کشاورز ساده ی ده ماست
که کل مزرعه را بی درو رها کرده
برای اینکه به موقع به مرزها برسد
تمام طول مسیرش خداخدا کرده
شهید میشود و میرود پی کارش
بدون اینکه بدانیم مرد یعنی چه
شهید میشود و نام کوچه ای بن بست
بدون اینکه بفهمیم درد یعنی چه؟
وطن بزرگترین سجده‌گاه آدمی است
که هر وجب وجبش قبله‌گاه آدمی است
چه کار بهتری از مرگ با وطنداری ست
که خاک یکسره تنها پناه آدمی است
گزیده‌ای از اشعار علی حبیبی، شاعر بومی استان که در این آیئن قرائت شد:
رسیده ایم اگر تا به قله های شرف
گذشته ایم اگر این همه بیابان را
اگر به شام و فلسطین و در عراق و یمن
موثریم و حمایت کنیم لبنان را
اگر در آرزوی انهدام اسرائیل
چو شیر بیشه کشیم انتظار فرمان را
به خون ملت و عشق امام خامنه ایست
ببین کلام امام و ببین شهیدان را
به خون پاک سلیمانی و مقدم هاست
که عهد بسته و دادند بر سرش جان را
در این آئین از بیت الله جعفری، پیشکسوت شعر انقلاب و مصطفی قلیزاده علیار، چهره فعال شعر انقلاب در استان با اهدای لوح تقدیر از سوی دبیرکل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور تجلیل شد.
ارسال نظر